Άλγος Πτέρνας
Πελματιαία απονευρωσίτιδα
Ονομάζεται εκείνη η παθολογική κατάσταση κατά την οποία φλεγμένη η πελματιαία απονεύρωση που εκφύεται από την πτέρνα.
Επιδημιολογικά η πελματιαία απονευρωσίτιδα προσβάλλει εξίσου και τα δύο φύλλα
Αιτιολογικά η πελματιαία απονευρωσίτιδα μπορεί να οφείλεται στο αυξημένο BMI, στην μειωμένη ραχιαία κάμψη της ποδοκνημικής σε μη αθλητές ή και ακόμα σε δραστηριότητες όπως είναι ο χορός και το τρέξιμο.
Παθοφυσιολογικά συμβαίνει λόγο της χρόνια καταπόνησης – υπερχρήσης, μικρορήξεις από το σημείο έκφυσης της πελματιαίας απονεύρωσης, καθώς το συνεχόμενο τραύμα οδηγεί σε παρατεταμένη φλεγμονή και περιοστίτιδα. Εκτός της πελματιαίας απονεύρωσης μπορούν να προσβληθούν και οι υπόλοιποι τένοντες στην περιοχή.
Ανατομικά η πελματιαία απονεύρωση εκτείνεται από την πτέρνα και υποστηρίζει την ποδική καμάρα.
Κλινικά οι ασθενείς νοιώθουν έντονο πόνο κατά την έγερση από το κρεβάτι το πρωί που τους αναγκάζει να βαδίζουν στις μύτες των δακτύλων τους, και συνήθως ο πόνος εμφανίζεται ξανά αργά το βράδυ μετά από ολοήμερη ορθοστασία του ασθενούς. Ο πόνος υφύεται κατά την ανάπαυση του άκρου και δεν είναι σπάνιες και οι περιπτώσεις όπου ο πόνος εμφανίζεται και στα δύο κάτω άκρα.
Ακτινολογικά μπορεί η εικόνα να είναι χωρίς παθολογικά ευρήματα , ενώ μπορεί να αποκαλύψει – άκανθα πτέρνης. Η MRI μπορεί να είναι χρήσιμη κατά τον προεγχειρητικό σχεδιασμό. Το σπινθηρογράφημα οστών χρησιμοποιείται για τον αποκλεισμό άλλων παθολογικών καταστάσεων π.χ. κάταγμα εκ κοπώσεως. Ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις δεν έχουν ένδειξη σε έλεγχο ρουτίνας, καθώς το ηλεκτρομυογράφημα μπορεί να μας αποκλείσει σύνδρομα παγίδευσης νεύρων.
Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Στη συντηρητική θεραπεία πρωταρχικό ρόλο κατέχουν τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, η παγοθεραπεία, οι φυσικοθεραπείες και η χρήση μαλακών επιθεμάτων. Επί εμμονής της συμπτωματολογίας τότε καταφεύγουμε σε εγχύσεις και κρουστικό υπέρηχο. Εάν όλα τα συντηρητικά μέσα αποτύχουν τότε υπάρχει η ένδειξη της χειρουργικής αποκατάστασης.